شاید «نافرمانی مدنی» بهترین تعریف برای این عبارت باشد. درواقع شما آگاه هستید که درحال «قانونشکنی» هستید، اما برای رسیدن به اهدافی باارزش. اهدافی که همانند مبارزه برای رسیدن به حقوق اولیه بشر، مقابله با فساد حکومتی، نجات جان انسانها و مواردی از این دست، آگاهانه و برای خیرعمومی، باعث میشود تا شما اقدام به قانونشکنی کنید.
شاید یکی از بهترین روزهای باشد که من بلاگ مینویسم. چرا؟ چون شاهد یک موج بزرگ مهاجرت به سیگنال هستیم که به جرات میتوان گفت…
برای قسمت دوم از مجموعه داستانهای حملههای سایبری هکرهای حکومتی ایران به فعالین مدنی، روزنامهنگارها، مدافعان حقوق بشر و در مجموع قربانیان نقض حقوق بشر…
به یاد دارم زمانی که نوجوان بودم، آپارتمان نشینی در تهران بسیار فراگیر شده بود و ما هم از خانه دو طبقه خود به یک آپارتمان نقل مکان کرده بودیم. نه تنها تمام گفتگوهای خانوادگی ما بلکه حتی برنامههای رادیو تلویزیون هم در مورد فرهنگ آپارتمان نشینی و موضوعهایی مانند حق استفاده از فضاهای مشترک مانند حیاط خلوت بود. منزل ما در طبقه اول آپارتمانی پنج طبقه بود و بر اساس قوانین جاری کشور با وجود آنکه حیاط خلوت در اختیار ما بود اما قانون آن را فضایی مشترک و قابل استفاده برای تمام ساکنین آپارتمان در نظر گرفته بود.